Tækniþjónusta

Rafmagnskerfi utan netkerfis nýtir grænar og endurnýjanlegar sólarorkuauðlindir á skilvirkan hátt og er besta lausnin til að mæta raforkuþörf á svæðum án aflgjafa, orkuskorts og óstöðugleika í orku.

1. Kostir:
(1) Einföld uppbygging, örugg og áreiðanleg, stöðug gæði, auðvelt í notkun, sérstaklega hentugur fyrir eftirlitslaus notkun;
(2) Aflgjafi í grenndinni, engin þörf á langtímasendingum, til að forðast tap á flutningslínum, kerfið er auðvelt að setja upp, auðvelt að flytja, byggingartíminn er stuttur, einskiptisfjárfesting, langtímaávinningur;
(3) Rafmagnsframleiðsla framleiðir engan úrgang, engin geislun, engin mengun, orkusparnaður og umhverfisvernd, örugg rekstur, enginn hávaði, engin losun, kolefnislítil tíska, engin skaðleg áhrif á umhverfið og er tilvalin hrein orka ;
(4) Varan hefur langan endingartíma og endingartími sólarplötunnar er meira en 25 ár;
(5) Það hefur mikið úrval af forritum, þarf ekki eldsneyti, hefur lágan rekstrarkostnað og hefur ekki áhrif á orkukreppu eða óstöðugleika á eldsneytismarkaði. Það er áreiðanleg, hrein og ódýr lausn til að skipta um dísilrafala;
(6) Mikil raforkuskilvirkni og mikil orkuframleiðsla á flatarmálseiningu.

2. Hápunktar kerfisins:
(1) Sólareiningin notar stórstærð, fjölnet, afkastamikið, einkristallað frumu- og hálffrumuframleiðsluferli, sem dregur úr rekstrarhita einingarinnar, líkum á heitum blettum og heildarkostnaði kerfisins. , dregur úr orkuframleiðslutapi af völdum skyggingar og bætir. Framleiðsluafli og áreiðanleiki og öryggi íhluta;
(2) Stýri- og inverter samþætt vélin er auðveld í uppsetningu, auðveld í notkun og einföld í viðhaldi. Það samþykkir íhluta multi-port inntak, sem dregur úr notkun samsetningarkassa, dregur úr kerfiskostnaði og bætir stöðugleika kerfisins.

1. Samsetning
Ljósvökvakerfi utan netkerfis eru almennt samsett af ljósaflökum sem samanstanda af sólarselluhlutum, sólhleðslu- og afhleðslustýringum, inverterum utan nets (eða samþættum vélum með stjórna inverter), rafhlöðupökkum, DC álagi og AC álagi.

(1) Sólarfrumueining
Sólarfrumueiningin er aðalhluti sólarorkukerfisins og hlutverk hennar er að breyta geislaorku sólarinnar í jafnstraumsrafmagn;

(2) Sólhleðslu- og losunarstýring
Einnig þekktur sem "ljósljósastýring" er hlutverk hans að stjórna og stjórna raforku sem myndast af sólarsellueiningunni, hlaða rafhlöðuna að hámarki og vernda rafhlöðuna gegn ofhleðslu og ofhleðslu. Það hefur einnig aðgerðir eins og ljósstýringu, tímastýringu og hitauppbót.

(3) Rafhlöðupakki
Meginverkefni rafhlöðupakkans er að geyma orku til að tryggja að álagið noti rafmagn á nóttunni eða á skýjuðum og rigningardögum og gegnir einnig hlutverki við að koma á stöðugleika í afköstum.

(4) Inverter utan nets
Inverter utan nets er kjarnahluti raforkuframleiðslukerfisins utan nets, sem breytir jafnstraumsafli í rafstraum til notkunar fyrir AC álag.

2. UmsóknAreas
Rafmagnskerfi utan nets eru mikið notuð á afskekktum svæðum, rafmagnslausum svæðum, svæðum með óstöðug rafmagnsgæði, eyjum, samskiptastöðvum og öðrum notkunarstöðum.

Þrjár meginreglur um hönnun ljóskerfa utan netkerfis

1. Staðfestu afl invertersins utan nets í samræmi við álagsgerð og afl notandans:

Heimilisálag er almennt skipt í innleiðandi álag og viðnámsálag. Hleðsla með mótorum eins og þvottavélum, loftræstingu, ísskápum, vatnsdælum og háfurum er innleiðandi álag. Startafl mótorsins er 5-7 sinnum meira afl. Taka skal tillit til upphafsafls þessara álags þegar krafturinn er notaður. Úttaksafl invertersins er meiri en kraftur álagsins. Með hliðsjón af því að ekki er hægt að kveikja á öllum álagi á sama tíma, til að spara kostnað, er hægt að margfalda summan af álagsafli með stuðlinum 0,7-0,9.

2. Staðfestu afl íhluta í samræmi við daglega rafmagnsnotkun notandans:

Hönnunarregla einingarinnar er að mæta daglegri orkunotkunarþörf álagsins við meðalveður. Til að tryggja stöðugleika kerfisins þarf að huga að eftirfarandi þáttum

(1) Veðurskilyrði eru lægri og hærri en meðaltalið. Á sumum svæðum er birtustig á versta árstíð mun lægra en ársmeðaltal;

(2) Heildarorkuframleiðslunýtni ljósaorkukerfis utan netkerfis, þar með talið skilvirkni sólarrafhlöðna, stýringa, invertara og rafhlöður, þannig að ekki er hægt að breyta orkuframleiðslu sólarrafhlöðu að fullu í rafmagn og tiltækt rafmagn á kerfi utan netkerfis = íhlutir Heildarafl * meðalhámarkstímar sólarorkuframleiðslu * hleðsluskilvirkni sólarplötur * skilvirkni stjórnanda * skilvirkni inverter * skilvirkni rafhlöðunnar;

(3) Afkastagetuhönnun sólarfrumueininga ætti að fullu að íhuga raunveruleg vinnuskilyrði álagsins (jafnvægi álags, árstíðabundið álag og hlé) og sérþarfir viðskiptavina;

(4) Það er einnig nauðsynlegt að huga að endurheimt getu rafhlöðunnar undir samfelldum rigningardögum eða ofhleðslu, til að forðast að hafa áhrif á endingartíma rafhlöðunnar.

3. Ákvarðu rafhlöðuna í samræmi við orkunotkun notandans á nóttunni eða væntanlegur biðtími:

Rafhlaðan er notuð til að tryggja eðlilega orkunotkun kerfisálagsins þegar magn sólargeislunar er ófullnægjandi, á nóttunni eða á samfelldum rigningardögum. Fyrir nauðsynlega lífsálag er hægt að tryggja eðlilega notkun kerfisins innan nokkurra daga. Í samanburði við venjulega notendur er nauðsynlegt að huga að hagkvæmri kerfislausn.

(1) Reyndu að velja orkusparandi hleðslubúnað, svo sem LED ljós, inverter loftræstitæki;

(2) Það er hægt að nota það meira þegar ljósið er gott. Það ætti að nota það sparlega þegar birtan er ekki góð;

(3) Í raforkuframleiðslukerfinu eru flestar hlaup rafhlöðurnar notaðar. Miðað við endingu rafhlöðunnar er dýpt afhleðslu yfirleitt á bilinu 0,5-0,7.

Hönnunargeta rafhlöðunnar = (meðaltal daglegrar orkunotkunar álags * fjöldi skýjaðra og rigningardaga í röð) / dýpt rafhlöðunnar.

1. Upplýsingar um loftslagsskilyrði og meðal sólskinsstunda á notkunarsvæðinu;

2. Nafn, afl, magn, vinnutími, vinnutími og meðalrafmagnsnotkun á dag raftækjanna sem notuð eru;

3. Undir ástandi fullrar getu rafhlöðunnar, eftirspurn aflgjafa fyrir samfellda skýjaða og rigningardaga;

4. Aðrar þarfir viðskiptavina.

Sólarselluhlutirnir eru settir upp á festinguna í gegnum röð-samhliða samsetningu til að mynda sólarsellufylki. Þegar sólarfrumueiningin er að virka ætti uppsetningarstefnan að tryggja hámarks sólarljós.

Asimuth vísar til hornsins á milli eðlilegs til lóðrétts yfirborðs íhlutans og suðurs, sem er yfirleitt núll. Einingar ættu að vera settar upp í halla í átt að miðbaug. Það er að segja að einingar á norðurhveli ættu að snúa í suður og einingar á suðurhveli ættu að snúa í norður.

Hallahornið vísar til hornsins á milli framhliðar einingarinnar og lárétta plansins og stærð hornsins ætti að vera ákvörðuð í samræmi við staðbundna breiddargráðu.

Íhuga skal sjálfhreinsandi getu sólarplötunnar við raunverulega uppsetningu (almennt er hallahornið meira en 25°).

Skilvirkni sólarsella við mismunandi uppsetningarhorn:

Varúðarráðstafanir:

1. Veldu rétt uppsetningarstöðu og uppsetningarhorn sólarfrumueiningarinnar;

2. Í flutningi, geymslu og uppsetningu ætti að meðhöndla sólareiningar með varúð og ætti ekki að vera undir miklum þrýstingi og árekstri;

3. Sólarfrumueiningin ætti að vera eins nálægt stjórnspenni og rafhlöðu og mögulegt er, stytta línuvegalengdina eins mikið og mögulegt er og draga úr línutapi;

4. Á meðan á uppsetningu stendur skaltu fylgjast með jákvæðum og neikvæðum úttakskútum íhlutarins og ekki skammhlaupa, annars getur það valdið áhættu;

5. Þegar þú setur upp sólareiningar í sólinni skaltu hylja einingarnar með ógegnsæjum efnum eins og svörtum plastfilmu og umbúðapappír, til að forðast hættu á háum útgangsspennu sem hefur áhrif á tengingaraðgerðina eða veldur raflosti fyrir starfsfólkið;

6. Gakktu úr skugga um að kerfislögn og uppsetningarskref séu réttar.

Athugið: Raunverulegt afl búnaðarins skal ráða.