Tækniþjónusta

Sólarorkuframleiðslukerfi utan raforkukerfisins nýtir grænar og endurnýjanlegar sólarorkuauðlindir á skilvirkan hátt og er besta lausnin til að mæta rafmagnsþörf á svæðum án rafmagns, rafmagnsskorts og óstöðugs rafmagns.

1. Kostir:
(1) Einföld uppbygging, örugg og áreiðanleg, stöðug gæði, auðveld í notkun, sérstaklega hentug til notkunar án eftirlits;
(2) Nálæg aflgjafa, engin þörf á langdrægum flutningi, til að forðast tap á flutningslínum, kerfið er auðvelt í uppsetningu, auðvelt í flutningi, byggingartíminn er stuttur, einskiptis fjárfesting, langtímaávinningur;
(3) Sólarorkuframleiðsla framleiðir ekki úrgang, geislun, mengun, orkusparnað og umhverfisvernd, örugga notkun, hávaðalaus, kolefnislítil losun, engin skaðleg áhrif á umhverfið og er tilvalin hrein orka;
(4) Varan hefur langan líftíma og endingartími sólarplötunnar er meira en 25 ár;
(5) Það hefur fjölbreytt notkunarsvið, þarfnast ekki eldsneytis, hefur lágan rekstrarkostnað og verður ekki fyrir áhrifum af orkukreppu eða óstöðugleika á eldsneytismarkaði. Það er áreiðanleg, hrein og hagkvæm lausn til að skipta út díselrafstöðvum;
(6) Mikil ljósvirkni og mikil orkuframleiðsla á flatarmálseiningu.

2. Helstu atriði kerfisins:
(1) Sólareiningin notar stórt, fjölnets, háafkastamikið, einkristallað frum- og hálffrumuframleiðsluferli, sem dregur úr rekstrarhita einingarinnar, líkum á heitum blettum og heildarkostnaði kerfisins, dregur úr orkutapi af völdum skugga og bætir úttaksafl, áreiðanleika og öryggi íhluta.
(2) Vélin, sem er samþætt stýringu og inverter, er auðveld í uppsetningu, notkun og viðhaldi. Hún notar fjöltengis inntak íhluta, sem dregur úr notkun samsetningarkassa, lækkar kerfiskostnað og bætir stöðugleika kerfisins.

1. Samsetning
Sólarorkukerfi utan raforkukerfis eru almennt samsett úr sólarselluflötum sem samanstanda af sólarselluíhlutum, sólarhleðslu- og útskriftarstýringum, inverterum utan raforkukerfis (eða vélum með inverter-samþættum stýringum), rafhlöðupökkum, jafnstraumsálagi og riðstraumsálagi.

(1) Sólarsellueining
Sólarsellueiningin er aðalhluti sólarorkukerfisins og hlutverk hennar er að umbreyta geislunarorku sólarinnar í jafnstraumsrafmagn;

(2) Sólhleðslu- og úthleðslustýring
Einnig þekkt sem „ljósrafstýring“, hlutverk hennar er að stjórna og stjórna raforkunni sem sólarsellueiningin framleiðir, hlaða rafhlöðuna að hámarki og vernda rafhlöðuna gegn ofhleðslu og ofhleðslu. Hún hefur einnig aðgerðir eins og ljósstýringu, tímastýringu og hitajöfnun.

(3) Rafhlöðupakki
Helsta hlutverk rafhlöðupakka er að geyma orku til að tryggja að álagið noti rafmagn á nóttunni eða í skýjuðum og rigningardögum, og gegnir einnig hlutverki í að stöðuga afköstin.

(4) Ótengdur inverter
Inverterinn sem er ekki tengdur við raforkukerfið er kjarninn í raforkuframleiðslukerfinu sem breytir jafnstraumi í riðstraum til notkunar fyrir riðstraumsálag.

2. UmsóknAreas
Sólorkuframleiðslukerfi utan raforkukerfis eru mikið notuð á afskekktum svæðum, svæðum án rafmagns, svæðum með orkuskort, svæðum með óstöðuga rafmagnsgæði, eyjum, fjarskiptastöðvum og öðrum notkunarstöðum.

Þrjár meginreglur um hönnun sólarorkukerfis utan nets

1. Staðfestið afl invertersins sem ekki er tengdur við raforkukerfið í samræmi við álagsgerð og afl notandans:

Álag á heimilum er almennt skipt í spanálag og viðnámsálag. Álag með mótorum eins og þvottavélum, loftkælingum, ísskápum, vatnsdælum og gufusveppum eru spanálag. Ræsikraftur mótorsins er 5-7 sinnum hærri en nafnorkan. Taka skal tillit til ræsikrafts þessara álags þegar rafmagn er notað. Úttaksafl invertersins er meira en afl álagsins. Þar sem ekki er hægt að kveikja á öllum álagunum á sama tíma, til að spara kostnað, er hægt að margfalda summu álagsaflsins með þáttinum 0,7-0,9.

2. Staðfestið afl íhlutarins í samræmi við daglega rafmagnsnotkun notandans:

Hönnunarreglan fyrir eininguna er að hún uppfylli daglega orkuþörf álagsins við meðal veðurskilyrði. Til að tryggja stöðugleika kerfisins þarf að hafa eftirfarandi þætti í huga.

(1) Veðurskilyrði eru lægri og hærri en meðaltal. Á sumum svæðum er birtustigið á versta árstímanum mun lægra en ársmeðaltalið;

(2) Heildarorkuframleiðslunýtni sólarorkuframleiðslukerfis utan raforkukerfisins, þar með talið nýtni sólarsella, stýringa, invertera og rafhlöðu, þannig að ekki er hægt að breyta orkuframleiðslu sólarsella að fullu í rafmagn, og tiltæk rafmagn utan raforkukerfisins = íhlutir Heildarafl * meðalhámarkstímar sólarorkuframleiðslu * hleðslunýtni sólarsella * nýtni stýringa * nýtni invertera * nýtni rafhlöðu;

(3) Við hönnun á afkastagetu sólarsellueininga ætti að taka tillit til raunverulegra rekstrarskilyrða álagsins (jafnvægisálag, árstíðabundið álag og slitrótt álag) og sérþarfa viðskiptavina;

(4) Einnig er nauðsynlegt að huga að því að endurheimta afkastagetu rafhlöðunnar á stöðugum rigningardögum eða ofhleðslu, til að forðast að hafa áhrif á endingartíma rafhlöðunnar.

3. Ákvarðið rafhlöðugetu eftir orkunotkun notandans á nóttunni eða væntanlegum biðtíma:

Rafhlaðan er notuð til að tryggja eðlilega orkunotkun kerfisálagsins þegar sólargeislun er ófullnægjandi, á nóttunni eða í stöðugum rigningardögum. Fyrir nauðsynlegt neysluálag er hægt að tryggja eðlilega notkun kerfisins innan fárra daga. Í samanburði við venjulega notendur er nauðsynlegt að íhuga hagkvæma kerfislausn.

(1) Reynið að velja orkusparandi álagsbúnað, svo sem LED ljós, inverter loftkælingar;

(2) Hægt er að nota það meira þegar birtan er góð. Það ætti að nota það sparlega þegar birtan er ekki góð;

(3) Í sólarorkuframleiðslukerfum eru flestar gelrafhlöður notaðar. Miðað við líftíma rafhlöðunnar er útskriftardýptin almennt á bilinu 0,5-0,7.

Hönnunarafköst rafhlöðu = (meðaldagsorkunotkun álags * fjöldi samfelldra skýjaðra og rigningardaga) / dýpt afhleðslu rafhlöðunnar.

1. Loftslagsskilyrði og meðaltal sólskinsstunda á notkunarsvæðinu;

2. Heiti, afl, magn, vinnutími, vinnutími og meðal dagleg raforkunotkun raftækjanna sem notuð eru;

3. Þegar rafhlaðan er fullhlaðin þarf hún að nota aflgjafann í skýjaða og rigningardaga samfleytt;

4. Aðrar þarfir viðskiptavina.

Sólsellurnar eru settar upp á festinguna með raðtengingu og samsíða tengingu til að mynda sólarsellufylki. Þegar sólarsellueiningin er í gangi ætti uppsetningarstefnan að tryggja hámarks sólarljós.

Asimút vísar til hornsins milli hornlínunnar á lóðrétta yfirborð íhlutsins og suðursins, sem er almennt núll. Einingar ættu að vera settar upp með halla að miðbaug. Það er að segja, einingar á norðurhveli jarðar ættu að snúa í suður og einingar á suðurhveli jarðar ættu að snúa í norður.

Hallahornið vísar til hornsins milli framhliðar einingarinnar og lárétta plansins og stærð hornsins ætti að vera ákvörðuð í samræmi við staðbundna breiddargráðu.

Hafa skal sjálfhreinsandi getu sólarsellunnar í huga við raunverulega uppsetningu (almennt er hallahornið meira en 25°).

Nýtni sólarsella við mismunandi uppsetningarhorn:

Varúðarráðstafanir:

1. Veldu rétta uppsetningarstöðu og uppsetningarhorn sólarsellueiningarinnar;

2. Við flutning, geymslu og uppsetningu skal meðhöndla sólareiningar með varúð og forðast skal að þær verði fyrir miklum þrýstingi og árekstur;

3. Sólarsellueiningin ætti að vera eins nálægt stjórnbreytirnum og rafhlöðunni og mögulegt er, stytta línufjarlægðina eins mikið og mögulegt er og draga úr línutapi;

4. Við uppsetningu skal gæta að jákvæðum og neikvæðum útgangstengjum íhlutsins og forðast skammhlaup, annars getur það valdið hættu;

5. Þegar sólareiningar eru settar upp í sólinni skal hylja þær með ógegnsæju efni eins og svörtum plastfilmu og umbúðapappír til að koma í veg fyrir að há útgangsspenna hafi áhrif á tenginguna eða valdi starfsfólki raflosti;

6. Gakktu úr skugga um að raflögn kerfisins og uppsetningarskrefin séu rétt.

Athugið: Raunverulegur kraftur búnaðarins skal ráða.